تنهایی

دل من تنهایی

می رود در باغی

می کند از سیبِ نگاهی ، عشقی

از شکوفه شدنِ لبخندی ، امیدی

دل من تنهایی

می برد سبدِ حسش را

می فروشد به بهایی اندک

تا خَــرَد تکه ای عمر

تا شود راهی دیدار تو باز

او که تا امروزش ، نشده وصل ِ تو ، باز

میرود ، می خَــرَد عُـمری را

تا که شاید روزی

وصل ِ دریا باشد

دل من تنهایی...